آموزش و پرورش در بوته آزمایش مجلس دوازدهم
امیرعباس میرزاخانی
با پایان یافتن ماراتن بررسی افراد واجد صلاحیت در کرسی وزارت آموزش و پرورش و پس از کش و قوس‌های فراوان در کمیته و کارگروه‌های آن، درنهایت نام علیرضا کاظمی یکی از همان افراد لیست پیشنهادی کارگروه انتخاب و به مجلس شورای اسلامی معرفی شد. آقای کاظمی باید میراث به‌جا مانده آموزش و پرورش دولت سیزدهم را تحویل گرفته و با انبوهی از مشکلات ریز و درشت در نظام تعلیم و تربیت از مشکلات کوتاه‌مدت مانند مقدمات بازگشایی مطلوب مدارس در اول مهر و کسری بودجه امتحانات گرفته تا معضلات میان‌مدت این نظام از اجرای ناشیانه و بدون زیرساخت و سردرگمی دانش‌آموزان و اولیا و بحران افت میانگین نمرات امتحانات نهایی، طبقاتی شدن آموزش و پرورش، ضعف مفرط مدارس عادی دولتی و بسیاری از مسائل را با درایت و اولویت‌بندی خود و مدیران ارشد حل و فصل کند. علیرضا کاظمی در برنامه‌ای به مجلس شورای اسلامی رویکردهایی را اعلام کرده تا در آن راهبردهای مدیریت در سطح کلان به نتایجی برای ایجاد برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت برای رسیدن به وضعیت مطلوب در آموزش و پرورش شود. اما آنچه شرایط را برای گزینه پیشنهادی آموزش و پرورش سخت و دشوار کرده است؛ حل مشکلات مزمن این نظام است که شاید در توان یک وزیر نباشد و می‌طلبد تا نمایندگان مجلس علاوه بر رای حداکثری به ایشان، راه را برای آواربرداری از بقایای مشکلات به‌جا مانده و درنهایت تحول در آموزش و پرورش کلید بخورد. در همین راستا با شناختی که از آقای علیرضا کاظمی در کار گروهی و پذیرش ایده‌های اصلاح‌طلبانه در جهت بهبود امور مختلف و در دوران تصدی مسوولیت معاونت پرورشی و فرهنگی وزارتخانه دارم؛ ایشان به دلیل آشنایی با بحران‌های نظام آموزشی و مشکلات و تنگناهای موجود و ضرورت به گفتمان ريیس‌جمهور، یقینا می‌تواند با چینش مدیران متخصص و بهره‌گیری از ظرفیت‌های مادی و معنوی این دستگاه فرهنگ‌ساز از سد مشکلات ریز و درشت بگذرد که بی‌شک عبور از مشکلات و اجرای برنامه‌ها به‌ویژه برنامه هفتم توسعه و بازگرداندن آموزش و پرورش به مسیر درست و ریل توسعه، نیازمند حمایت تمام قد مجلس شورای اسلامی و مشارکت نخبگان و صاحب‌نظران عرصه تعلیم و تربیت و مساعدت با هدف رفع نیازها و حل مشکلات آموزش و پرورش خواهد بود.